Lyrics

Foto: Bert Lek

SEVEN ACTS OF MERCY

Engelse teksten en Nederlandse hertaling:

De hongerigen voeden:

1A) White Angel Breadline (Sjef Hermans)

Geïnspireerd door de gelijknamige foto van de sociaal bewogen fotografe Dorothea Lange. Zij fotografeerde begin dertiger jaren een man in de ‘soupline’ van Lois Jordan, een vrouw die ‘The White Angel’ werd genoemd en tijdens de depressie meer dan een miljoen behoeftige mensen te eten gaf

1A) White Angel Breadline

Standing backwards in the breadline

Isolated in the crowd

Hunching over an empty tin cup

He’s really looking down and out

Bowed head, hanging shoulders

His face is thin, his beard is grey

His eyes obscured by the rim of his hat

He seems to fold his hands to pray

The White Angel feeds the homeless

The White Angel feeds the poor

She has fed more than a million

She would feed a million more

Always ready with her ladle

Her uniform all snowy white

The guardian angel of the soupline

Has her own way to do what’s right

Mother Jordan kills the hunger

In her land-locked rescue boat

She serves a hot meal for the needy

They’re out of food and out of hope

1A) Gaarkeuken ‘De Witte Engel’

Helemaal achter in de wachtrij

Met zijn rug naar iedereen

Wachtend met zijn lege beker

Lijkt hij hulpeloos en alleen

Gebogen hoofd, hangende schouders

Gegroefd gezicht met grijze baard

Zijn ogen verscholen achter de rand van zijn hoed

Net of hij bidt, zo staat hij daar

In Gaarkeuken De Witte Engel

Maakt Lois Jordan het verschil

Ze voedt meer dan een miljoen mensen

Dag in, dag uit, uit vrije wil

Haar opscheplepel in de aanslag

In haar hagelwitte uniform

De beschermengel van de armen

Doe het goede is haar norm

Moeder Jordan bestrijdt honger

In haar gestrande reddingboot

Verzorgt maaltijden voor zwervers

Zonder eten - zonder hoop

De Dorstigen Laven:

2A) Hanging Coffee (Sjef Hermans)

Uitgestelde koffie: je betaalt er bijvoorbeeld vier en drinkt er maar twee. De overige twee zijn bestemd voor mensen die niet in staat zijn om zich een koffie te veroorloven in een warm (of koel) café. Het idee is tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstaan in Napels als een geste aan de behoeftige medemens en inmiddels wereldwijd verspreid.

2A) Hanging Coffee

Suspended coffee waits for someone

Who does really need a cup

But somehow can not afford it

So join the hanging coffee club

It’s like buying a friend a coffee

But it’s a friend you’ll never meet

He will drink it in your absence

Happy that you did a good deed

When someone asks for hanging coffee

The barista serves it with a smile

And it has an extra bonus:

A warm place to stay just for a while

So when you pay for what you’ve ordered

And you’ve got money to spare

Go and buy some hanging coffees

A simple way to show you care

It’s anonymous and discrete

A little act of charity

You support people who need it

And help to preserve their dignity

2A) Uitgestelde koffie

Uitgestelde koffie wacht op iemand

Die wel een kop gebruiken kan

Maar hem zelf niet kan betalen

Dus steun het Uitgestelde Koffie Plan

Je geeft anoniem een rondje

Aan een onbekende op zwart zaad

Hij drinkt jouw koffie als jij weg bent

Dankbaar voor die goede daad

Uitgestelde koffie wordt steeds

Met een glimlach geserveerd

Met als bonus een warm plekje

Het wordt bijzonder gewaardeerd

Als je een bestelling gaat betalen

En je hebt het geld ervoor

Koop dan ook wat extra koffies

’t Kan mooi in één moeite door

Een kleine blijk van naastenliefde

En belangrijk: heel discreet

Een mooi gebaar naar iemand anders

Waar verder niemand iets van weet

De naakten kleden:

3A) You Just Let Them Stare (Sjef Hermans)

Het is winter. Ondanks zijn inadequate kleding probeert een dakloze tussen warm geklede, naar hem starende voorbijgangers zijn waardigheid te behouden.

3A) You Just Let Them Stare

The cold wind blows

Right through your clothes

They don’t suit this kind of weather

Through rain and snow

You’re on the go

Trying to keep yourself together

Your shoes are wet and your old hat

Blew off into the river

No place to go no one you know

Your damp clothes just make you shiver

While your old hat floats down the river

In the subway you find some warmth

Between the people in their rain coats

They all go home some of them stare

But you don’t seem to care

You go your own way

And you just let them stare

Then someone says you have to go

You slowly walk out of the doorway

Into the slush of melting snow

Trying to find a place to stay

With other folks who are in need

Of food and decent clothing

Where a man can lay his weary head

And discard his heavy load

But all you can do is walk this road

3A) Je negeert hun starende blikken

De koude wind

Waait door je jas

Hij past niet bij dit jaargetijde

Maar je loopt door

Lijkt onverstoord

De diepste plassen te vermijden

Je bent verkleumd

Moe en doorweekt

Een rukwind neemt je hoed mee

Je bent alleen

Kunt nergens heen

Je loopt hier rond in natte kleren

Alsof de kou je niet kan deren

In de metro

Blijf je staan

Tussen warm geklede mensen

Zij gaan naar huis

Staren je aan

Jij laat je ergernis niet blijken

Negeert hun blik

En laat hen rustig kijken

Tot iemand zegt:

“Je moet hier weg!”

Je loopt op je gemak naar buiten

Stapt in de natte

Blubbersneeuw

Je zakt weg tot aan je kuiten

Je gaat op zoek

Naar onderdak

Een droge plek en iets te eten

Kijkt uit naar mensen

Die net als jij

Dakloos zijn en buiten leven

En misschien een plekje voor jou weten

De vreemdelingen herbergen:

4A) Homesick (Sjef Hermans)

Een in een oorlogsgebied wees geworden jongen maakt in een afgeladen boot de overtocht naar Lampedusa. Een onzekere toekomst wacht.

4A) Homesick

A boat sails loaded with people

Desperate – a long way from home

Chased from a desolate war zone

Their only choice is to roam

Among them a young boy from Raqqa

He’s almost fourteen years old

Displaced, uprooted and homesick

He’s trying to keep from the cold

A boy still in his childhood

Suddenly became a man

No chance to grow up safe and slowly

He is learning as fast as he can

The young boy stares into the darkness

He knows all those lights far away

Shine from the country he came from

The place where he could not stay

His thoughts go out to all his loved ones

Victims of senseless war games

His mother, his father, his sisters

He silently mutters their names

A young boy so defenceless

Forced to become a migrant

Crossing the Mediterranean

On his way to the promised land

4A) Heimwee

Er vaart een schip vol mensen

Ontheemd, radeloos en berooid

Slachtoffers van een zinloze oorlog

Op de vlucht naar een veiliger oord

In hun midden een jongen uit Raqqa

Hij is bijna veertien jaar oud

Verdreven, ontworteld, vol heimwee

Bibberend van de kou

Die jongen, net geen kind meer

Werd plotseling een man

Zijn jeugd is hem ontnomen

Maar hij leert zo snel hij kan

De jongen staart in het duister

En ziet aan de horizon

Het licht in het land waar hij woonde

Maar waar hij niet blijven kon

Hij denkt aan zijn dierbare naasten

Slachtoffers van een hevige strijd

Zijn moeder, zijn vader, zijn zussen

Hij mompelt hun naam voor zich uit

Een jongen, nog zo kwetsbaar

Werd noodgedwongen migrant

Op weg naar een onzekere toekomst

Op zoek naar het beloofde land

De zieken verzorgen:

5A) She’s My Mother When She Sings (Sjef Hermans)

Muziek blijkt steeds weer een middel te zijn om bij Alzheimerpatiënten het emotioneel welbevinden te verbeteren. Er zijn prachtige voorbeelden van patiënten die opleven bij het beluisteren van muziek uit hun jeugd. Vaak zijn ze zelfs goed in staat om mee te zingen en de eventuele, bijbehorende bewegingen te maken.

5A) She Is My Mother When She Sings

The only person in this world

That really knew me as a kid

Forgot my face and name

She just stares and sits

In a room for six old fragile souls

Empty in many ways

But filled with a deafening silence

A sad and lonesome place

And every time that I stop by

She thinks I’m someone new

We have no past – no present

Everything is just a blur

No sign of recognition

No word comes from her mouth

Her focus is on infinity

That woman – once so proud

But when I take out my guitar

And start to play and sing

The old songs that she used to know

My mother she joins in

With a broken voice but still in tune

Each verse comes – word by word

She lost the story of her life

But her songs can still be heard

I leave her in her silence

Just say: “I’ll be back soon!”

Then I return to my real world

While she stays on the moon

The only person in this world

That really knew me as a kid

Seems to be a silent stranger

But she’s my mother when she sings

5A) Ze is mijn moeder als ze zingt

De enige mens op aarde

Die mij als kind echt heeft gekend

Vergat mijn naam en mijn gezicht

Zit in isolement

Tussen verloren zielen

In een groot en leeg vertrek

Oorverdovend is de stilte

Op die verlaten plek

En als ik op bezoek kom

Dan ben ik nieuw voor haar

Geen heden en verleden

Niets brengt ons tot elkaar

Geen teken van herkenning

Geen oogcontact, geen woord

Ze staart naar iets dat ik niet zie

Van wie zij ooit was geen spoor

Dan pak ik mijn gitaar erbij

En zet een liedje in

Dat moeder heel goed heeft gekend

Ze leeft weer op en zingt

Met gebroken stem maar zuiver

Elk couplet komt woord na woord

Ze is haar oude leven kwijt

Maar haar lied wordt nog gehoord

Ik laat haar in haar stilte

Zeg slechts: “Tot gauw, ‘k moet gaan!”

Ik keer terug naar hier en nu

Maar zij blijft op de maan

De enige mens op aarde

Die me echt kende als kind

Wordt weer een stille vreemde

Maar ze is mijn moeder als ze zingt

De gevangenen bezoeken:

6A) Life Goes On Without Me (Sjef Hermans)

Het leven gaat verder, de wereld draait door, maar zonder de gedetineerde in zijn eenzame cel die nooit bezoek krijgt.

6A) Life Goes On Without Me

I read your letters - one by one

Your old words they still warm me

But I wish you were here sitting next to me

With your lovin’ arms around me

Here I am- in this lonesome cell

While life goes on without me

And you my love are part of it

Do you still care about me?

Sitting here all alone on my bed

Staring at the floor

Hoping against better judgement

Someone will knock - on my door

I count the days – o how slowly they pass

And every single one’s the same

Ten years to go – seems endless

When nobody calls your name

No news from home - no phonecalls - no cards

But who in the world can I blame?

So here I stay in this lonesome place

Where nobody knows my name

I read your letters - one by one

Your old words they still warm me

But I wish you were here sitting next to me

With your lovin’ arms around me

6A) Het echte leven gaat aan mij voorbij

Ik herlees je brieven, telkens weer

Gedateerde woorden, maar ze blijven me verwarmen

Toch had ik jou liever hier bij mij

En lag ik veilig in jouw armen

Mijn wereld is een kleine cel

Het echte leven gaat aan mij voorbij

Maar jij -mijn lief- staat er midden in

Denk jij nog wel eens aan mij?

Ik zit hier eenzaam op de rand van het bed

En staar naar een kleurloze muur

En ik hoop -tegen beter weten in-

Dat er straks iemand klopt op mijn deur

Ik tel de dagen - ze kruipen voorbij

En lijken stuk voor stuk op elkaar

Nog tien jaar te gaan – het lijkt uitzichtloos

Niemand noemt ooit mijn naam – ‘t valt me zwaar

Geen nieuws van huis - geen telefoontjes – geen post

Ik berust erin maar het zal toch nooit wennen

Ik zit hier alleen op deze eenzame plek

Waar niemand me ooit echt zal kennen

De Doden Begraven:

7A) Frozen Fate (Sjef Hermans)

In ‘The Death Zone’, het meest onbegaanbare gedeelte van Mount Everest, liggen verspreid meer dan tweehonderd lichamen. Ondanks pogingen daartoe kunnen ze niet worden geruimd en naar hun laatste rustplaats worden gebracht.

7A) Frozen Fate

Numerous bodies are scattered

On the cold and ruthless mountain side

All in the open - covered with sleet

Beacons of death way up high

They just lay there as a warning

This ain’t no way to go – just stop!

A human traffic jam’s still trying

To conquer the deadly mountain top

In the Death Zone there is an unwritten law

It says: You’re left all alone when you fall

In the Death Zone it’s every man for himself

No one can help you at all

You’re left alone when you fall

In the Death Zone – in the Death Zone

No one managed to collect them

Although a few attempts were made

All the fallen ones just lay there

It’s their eternal frozen fate

They just lay there as a warning

This ain’t no way to go – just stop!

A human traffic jam’s still trying

To conquer the deadly mountain top

7A) IJskoud lot

Op de meedogenloze bergwand

Liggen lichamen verstrooid

Half onder stuifsneeuw, in alle openheid

Bevroren bakens van de dood

Ze waarschuwen: “Ga niet naar boven

Dit kan ook jou gebeuren – stop!”

Toch klimt een menselijke file

Nog steeds gestaag richting de top

In de Zone Des Doods geldt een ongeschreven wet

Die luidt: “Wie valt zal niet worden gered”

In de Zone Des Doods is het ieder voor zich

Niemand die je naar beneden haalt

Je bent verloren als je valt

In de Zone Des Doods – In de Zone Des Doods

Het lukte niemand ze te bergen

Dus elk stoffelijk overschot

Blijft op de plek waar het is gevallen

Het is een eeuwig ijskoud lot

Ze waarschuwen: ga niet naar boven

Dit kan ook jou gebeuren – stop!

Toch klimt een menselijke file

Nog steeds gestaag richting de top

De hongerigen voeden:

1B) Two Little Fishes And Five Loaves Of Bread

Een gospelsong van Sister Rosetta Tharpe gebaseerd op het bekende bijbel verhaal over de wonderlijke spijziging.

1B) Two Little Fishes And Five Loaves of Bread

(Sister Rosetta Tharpe)

A crowd of people went out in the desert

To listen to what the good Lord said

All day long they heard the good Lord's word

And they got hungry and had to be fed

On only two little fishes and five loaves of bread

The Lord’s disciples began to get worried

And they took him out to scratch his head

But what could he do cause each one knew

There was a big crowd that had to be fed

With only two little fishes and five loaves of bread

The good Lord stood up and told his disciples

To bring him the loaves of bread instead

Bring the fishes by and let him try

A little idea he had in his head

About those two little fishes and five loaves of bread

He broke the bread up and also the fishes

And then his disciples went ahead

But the more passed round the more they found

With lots left over when all had been fed

On only two little fishes and five loaves of bread

If we all helped one another then the world would be fed

On only two little fishes and five loaves of bread

1B) Twee kleine vissen en vijf broden

Een groot gezelschap

Ging de woestijn in

Om te luisteren

Naar wat God te zeggen had

Uur na uur

Sprak Hij tot hen

Ze werden hongerig

Het was een lange dag

Maar er waren slechts twee kleine vissen

En vijf hompen brood

Gods discipelen

Werden onrustig

’t Was veel te weinig

Voor zo’n grote groep

Ze namen Hem apart

Had Hij soms een idee

Hoe deze mensen

konden worden gevoed?

Met slechts twee kleine vissen

En vijf hompen brood

Hij stapte naar voren

Begon te spreken:

“Luister goed

ik heb een plan!

Breng alles naar hier

Het brood en de vis!”

En Hij ging

Meteen aan de gang

Met die twee kleine vissen

En vijf hompen brood

Hij brak de broden

Verdeelde de vissen

Stuurde zijn discipelen

Ermee rond

En elke keer

Vonden ze meer

Er bleef zelfs over

Na ’t voeden van iedere mond

Met slecht twee kleine vissen

En vijf stukken brood

Als we elkaar zouden helpen

Dan was er geen hongersnood

Met slechts twee kleine vissen

En vijf stukken brood

De dorstigen laven:

2B) Bring Me A Little Water, Silvy (Public Domain)

Een worksong uit de tijd van de Slavernij. Terwijl de slaven in de brandende zon hun zware werkzaamheden verrichten, liep er een meisje rond met een emmer water om ze regelmatig van drinken te voorzien. Zij werd met dit lied toegezongen.

2B) Bring Me A Little Water, Sylvie

(Public Domain)

Bring me a little water Sylvie

Bring me a little water now

Bring me a little water Sylvie

Every little once in a while

Can’t you hear me calling you

Can’t you hear me now

I need a little bit of water

Every little once in while

Bring it in a bucket Sylvie

Bring it in a bucket now

Bring it in a bucket Sylvie

Every little once in a while

Sylvie come in running

Bucket in her hand

I will bring you water

As fast as I can

Can’t you see me coming

Can’t you see me now

Can’t you see me coming

Every little once in a while

Bring me a little water Sylvie

Bring me a little water now

Bring me a little water Sylvie

Every little once in a while

2B) Breng me snel wat water, Sylvie

Breng me snel wat water, Sylvie

Ik wacht al meer dan een kwartier

Wil je me wat water brengen?

Sylvie breng je emmer hier

Ik hoor je heus wel roepen

Heb nog wat geduld

Het duurt een paar minuten

Voor mijn emmer is gevuld

Kom nou met die emmer, Sylvie

Ik verga haast van de dorst

Kom op met die emmer, Sylvie

En zorg dat je geen water morst

Zie je me niet komen?

‘k Ben al onderweg

Zie je me niet komen?

Ik kom vanzelf bij jou terecht

De naakten kleden:

3B) Mill Mother’s Lament (Ella May Wiggins)

Song uit de bundel ‘Hard Hitting Songs For Hard-Hit People’, een verzameling songs over de Depressie. Het werd eind jaren twintig geschreven door Ella May Wiggins, een alleenstaande moeder van 9 kinderen, waarvan er 4 vroegtijdig overleden aan kinkhoest. Omdat ze geen dagdienst mocht draaien en dus ’s avonds niet voor haar kinderen kom zorgen, moest ze ontslag nemen. Ze werd lid van de vakbond en nam deel aan stakingen. In 1929 werd ze tijdens een demonstratie doodgeschoten bij een wegafzetting door de fabriek betaalde stakingsbrekers. Haar lied gaat over vrouwen die in de fabriek werken en nauwelijks genoeg geld verdienen om eten te kopen, laat staan dat ze hun vaak omvangrijke kinderschare konden kleden.

3B) Mill Mother’s Lament

(Ella May Wiggins)

We leave our homes in the morning

We kiss our children goodbye

While we slave for the bosses

Our children scream and cry

And when we draw our money

Our grocery bills to pay

Not a cent to spend for clothing

Not a cent to lay away

And on that very evenin’ Our little son will say

I need some shoes mother

And so does sister May

How it grieves the heart of a mother

You everyone must know

We can't buy clothes for our children

Our wages are too low

It is for our little children

That seem to us so dear

But for us nor them dear workers

The bosses they do care

But understand all workers

Our union they do fear

Let's stand together

And have a union here

3B) Klaagzang van een fabrieksmoeder

Voor dag en dauw nemen wij afscheid

Van onze arme kinderschaar

Terwijl wij slavenwerk verrichten

Hebben zij alleen elkaar

Kleding kunnen we nooit kopen

Ondanks ons eindeloos gezwoeg

Voor de eerste levensbehoeften

Hebben we nauwelijks geld genoeg

Dan klaagt mijn zoontje ‘s avonds

‘Ik heb schoenen nodig, hoor

En die van May zijn ook versleten

Beide zolen zijn haast door’

Als je je kinderen niet kunt kleden

Van je hongerloon in de fabriek

Dan breekt toch echt je moederhart

Die situatie maakt je ziek

Onze arme kinderen

Op wie wij zo zijn gesteld

Zijn onbelangrijk voor de bazen

We werken hard voor weinig geld

Maar onthoud een ding, collega’s

Voor een vakbond zijn ze bang

Dus laten we ons organiseren

Een vakbond strijdt voor ons belang

De vreemdelingen herbergen:

B4) Make Me Down A Pallet On Your Floor (Public Domain)

Iemand die totaal aan de grond zit probeert onderdak te vinden. Desnoods slaapt hij wel op de vloer.

4B) Never Drive A Stranger From Your Door

(Public Domain)

Never drive a stranger from your door (2x)

If he comes to your home

And he got no place to stay

Just make him down a pallet on your floor

Make me down a pallet on your floor (2x)

Make me down a pallet soft and low

When I’m broke and I got no place to go

Been hanging ‘round

With some good-time friends of mine (2x)

Oh, they treat me, very nice and kind

When I got a dollar and a dime

Weary blues everywhere I see (2x)

Weary blues, everywhere I see

No one ever had the blues like me

The way I’m sleeping

My back and shoulders tired (2x)

Come tormorrow, I’ll be satisfied

If I can catch a fast train and ride

Never drive a stranger from your door (2x)

If he comes to your home

And he got no place to stay

Just make him down a pallet on your floor

4B) Laat toch nooit een vreemde buiten staan

Laat toch nooit een vreemde buiten staan (2x)

Als hij ‘s avonds aanklopt

En hij kan echt nergens heen

Laat hem binnen, wees met hem begaan

Ik ben op zoek naar een plekje voor de nacht (3x)

Om uit te rusten na een zware dag

Toen ik geld had was iedereen mijn beste vriend (3x)

Sinds het op is heb ik niemand meer gezien

Ik zwerf maar rond en ik voel me leeg en moe (3x)

Heeft u een slaapplek? Ik kan nergens naartoe

Het is maar voor even, ik vertrek weer morgenvroeg (3x)

Een paar uur slapen is voor mij genoeg

Laat toch nooit een vreemde buiten staan (2x)

Als hij ‘s avonds aanklopt

En hij kan echt nergens heen

Laat hem binnen, wees met hem begaan

De zieken verzorgen:

5B) In Good Hands (Sjef Hermans)

Soms moet de verzorging van zieken aan professionals worden overgelaten. Je moet de zorg dan letterlijk uit handen geven. Dat kan bij de achterblijvers een onmachtig gevoel oproepen. Een ervaring die velen zullen hebben gehad tijdens de Corona crisis toen naasten op plekken werden verzorgd waar geen bezoek mogelijk was.

5B) In Good Hands

I wave at you behind the window

Wishing I could hold your hand

But I have to keep this distance

Although it’s hard, I understand

It’s so sad to see you suffer

Still there’s nothing I can do

So I keep my fingers crossed

And send my lovin’ thoughts to you

I’m trying to stay calm

But I’m torn between hope and fear

Time is passing slowly

And I become more restless

While I’m waiting here

I wander aimless through the hallways

Browsing papers, two weeks old

The doctor’s words are sinking in now

He said: ‘It’s really a close call’

I feel useless and unable

Worried ‘bout how this will end

But I don’t stop to tell myself

That you’re in good hands, my friend

Another ambulance arrives, now

Another nurse runs through the hall

I pour another cup of coffee

And go on waiting for a call

It’s so sad to know you suffer

Still there’s nothing I can do

So I keep my fingers crossed

And send my lovin’ thoughts to you

5B) In goede handen

Door het raam kon ik nog zwaaien

Veel liever was ik dicht bij jou

Maar ik moet nu afstand houden

Van iemand waar ik veel van houd

Het valt me zwaar jou te zien lijden

Maar het is niet meer aan mij

In gedachten ben ik bij je

En ik doe een stap opzij

Ik dwing mezelf tot kalmte

Ik word heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees

De tijd verstrijkt heel langzaam

Nooit eerder in mijn leven ben ik zo bezorgd geweest

Ik ijsbeer doelloos door de gangen

Blader in een oude krant

Ik denk aan de woorden van de dokter:

“Het is een dubbeltje op zijn kant…”

Ik voel onmacht en frustratie

Ik ben deze spanning niet gewend

Maar ik hou mezelf steeds voor

Dat jij in goede handen bent

Er arriveert een ambulance

Verpleegsters rennen door de gang

Ik neem nog maar een kopje koffie

O wat duurt het wachten lang

Het is verdrietig dat jij pijn lijdt

Jouw gezondheid is zo broos

Ik ben in gedachten bij je

Maar ik voel me machteloos

De gevangenen bezoeken:

6B) Green Green Grass Of Home (Curly Putman)

Een ter dood veroordeelde gevangene droomt dat hij weer in zijn geboortedorp is waar iedereen hem met open armen verwelkomt. Dan ontwaakt hij en realiseert zich dat de dag van zijn terechtstelling is aangebroken. Zijn familie, die nooit meer iets van zich liet horen, bezoekt uiteindelijk wel zijn graf.

6B) Green Green Grass Of Home

(Curly Putman)

The old home town looks the same

As he steps down from the train

And there to meet him

Are his mama and papa

Down the road he looks

And there runs Mary

Hair of gold and lips like cherries

It’s good to touch

The green green grass of home

Yes, they all come to meet him

Arms reaching smiling sweetly

It’s good to touch

The green green grass of home

The old house is still standing

Though the paint is cracked and dry

And there’s that old oak tree

That he used to play on

Down the road he walks

With his sweet Mary

Hair of gold and lips like cherries

It’s good to touch

The green green grass of home

Yes, they all come to see him

Arms reaching smiling sweetly

It’s good to touch

The green green grass of home

Then he awakes and looks around him

To the grey walls that surround him

And he realizes

That he was only dreaming

For there’s a guard

And there’s a sad old padre

Arm in arm they’ll walk at daybreak

Again he touches

The green green grass of home

Yes, they all come to see him

In the shade of that old oak tree

As they lay him ‘neath

The green green grass of home

6B) Eindelijk thuis

Zijn geboorteplaats lijkt onveranderd

Als zijn trein er arriveert

Zijn beide ouders staan hem op te wachten

Hij kijkt de weg af en daar komt ze: Mary

Haar blonde haren dansen net als vroeger

Het voelt goed om eindelijk weer thuis te zijn

Al zijn vrienden zijn gekomen

En begroeten hem met open armen

Het voelt goed om eindelijk weer thuis te zijn

Zijn oude huis staat er nog steeds

De verf gebarsten en verdroogd

En daar: de oude eik waar hij vaak inklom

Hij loopt hand in hand met lieve Mary

De wind blaast door haar blonde haren

Het voelt goed om eindelijk weer thuis te zijn

Dan wordt hij wakker en hij ziet

Slechts grijze muren om zich heen

En hij beseft plots dat het maar een droom was

Een bewaker en een sombere priester

Leiden hem -elk aan een arm- zijn cel uit

De dag begint: hij is op weg naar huis

Ze staan allemaal op hem te wachten

In de schaduw van de oude eik

Bij zijn laatste rustplaats

Hij is eindelijk thuis

De doden begraven:

7B) Marie (Sjef Hermans)

Een jong meisje verdwijnt en wordt nooit meer teruggevonden. Een zogenaamde ‘Cold Case’. Haar ouders wachten nog elke dag op duidelijkheid en op het moment dat ze haar een waardige begrafenis kunnen geven.

7B) Marie

The world stopped turning on the day

Marie didn’t come home

No sign – no call – we only knew

She left the house alone

We checked her school - the news was bad

She hadn’t been seen for days

’t was such a big shock for us all

Why did she go away?

A girl so young, so smart, so bright

She lightened up our days

She’s missed each minute of our lives

We wait for her and pray

The police came and searched her room

They hadn’t much to say

They asked for photos and some clothes

And then they went away

But soon we heard her bike was found

Unlocked – near the Station Hall

It gave us hope – we stayed at home

Just waiting for a call

They searched the neighborhood with dogs

A helicopter flew

They dragged the river - mile by mile

Did what inspectors do

Her photograph came on tv

That day she was big news

They promised a reward

Nobody had a clue

It’s been a long time since the day

The world stopped spinning ‘round

It’s what they call a cold case now

Marie was never found…

7B) Marie

De wereld kwam tot stilstand

Toen Marie ineens verdween

Geen afscheid, ze was zomaar weg

Verliet ons huis, alleen

We belden school: nog meer slecht nieuws

Niemand had haar gezien

Paniek sloeg toe, waar was ons kind?

Ze was net zeventien

Die jonge meid, spontaan en slim

Bracht zonlicht in ons midden

We denken aan haar, elke dag

We wachten, hopen, bidden

Een agent doorzocht haar kamer

Wij werden apart verhoord

De politie nam foto’s en kleren mee

De klok die tikte door

Men vond haar fiets bij het station

Niet op slot, heel ongewoon

We kregen hoop en bleven thuis

Vlak bij de telefoon

Speurhonden werden ingezet

Er is gedregd vanaf de pier

Een helikopter cirkelde

Heel lang boven de rivier

Er werd een beloning uitgeloofd

Haar signalement kwam op tv

Maar er kwam geen gouden tip

Geen mens had een idee

De wereld staat al jaren stil

Marie werd nooit gevonden

Haar dossier werd nooit gesloten

Een nooit geheelde, open wonde…